DEĞİŞİM YÖNETİMİ ANAHTARLARI KURUMSAL KAYNAK PLANLAMA (ERP) HAKKINDA –3
Önceki yazılarımızda şirketlerin Erp yazılımlarını seçme amaçlarından ve bu yazılımları seçerken kullandıkları yöntemlerden, Erp pazarına çözüm sunan şirketlerin pazara yaklaşım tarzlarından kısaca bahsetmiştik. Vardığımız sonuç, pazarda hem arz tarafına, hem de talep tarafına ait hala çözülemeyen bazı ciddi sorunların olduğu idi. Böyle olunca Erp pazarının, pazarın tüm segmentlerinde sağlıklı bir şekilde gelişememesini normal karşılamaktan başka bir çaremiz kalmıyor.
Aslında sorun sadece Erp pazarına ait değil, arz ve talep tarafında birbiriyle etkili iletişim yöntemleri geliştirememiş tüm sektörlere ait bir sorun.
“Çözümlerin halka inememesinden” dolayı sorun yaşayan tüm pazarlarda olduğu gibi Erp pazarında da çözümler, konunun uzmanı olduğu varsayılan basamaklarda takılıyor. Bu basamakların ilki, Erp’nin “bir yazılım” olduğu düşüncesine dayalı olarak “bilgi işlemciler” oluyor. Şans eseri bu basamağı atlayabilen Erp çözümleri bu sefer, planlama departmanlarında konuşlanan ve yazılımın “mrp-malzeme ihtiyaç planlama” içeriğine odaklanan “endüstri mühendisleri”ne takılıyor. Erp’nin arz ve talep tarafları arasındaki iletişim, genellikle bu iki basamağın bilgi ve deneyimi kapsamında sınırlı kalıyor. Böylece çok daha farklı disiplinleri kullanan lojistik, muhasebe, personel, kalite gibi fonksiyonların arz ve talep tarafındaki “erp iletişimine” katkısı yeterli düzeyde olmuyor.
Bahsettiğimiz bu kapsamdaki sorunların bizce en önemli nedeni, çözüme dair tanımlamaların yetersiz ve hatalı yapılmasıdır.
Adına ister “erepe” diyelim, ister “iarpi” diyelim, ne dersek diyelim, ancak ona sakın “kapsamlı bir mrp yazılımı” demiyelim! “Yazılım” ya da “mrp-malzeme ihtiyaç planlama” bazlı tanımlamalar, Erp’nin çok işlevli yapısına ve bilgi sistemlerinde kurumsal entegrasyon sağlayan özelliğine gölge düşürmektedir.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, Erp bir bilgi sistemidir.
Erp, diğer bir deyişle kurumsal kaynak planlama, şirketlerin muhasebe, lojistik, üretim, personel, kalite, bakım vd. tüm bilgi kaynaklarının, tek başlarına ve aynı zamanda birbirleriyle anlamlı ilişkiler çerçevesinde, entegre bir şekilde yönetilmelerini sağlar. Erp, bu bilgi kaynaklarının “girdiler-süreçler-çıktılar” şeklinde ve sektör-şirket özelliklerine göre istenilen format ve detayda dizayn edilmesini sağlar. Şirketler Erp sayesinde, süreçlerindeki revizyonları ya da yenilikleri, toplam entegre bilgi yapısından kopmadan, sağlıklı ve hızlı bir şekilde gerçekleştirebilirler. Şirketler Erp sistemine, reaktif girdilerini (input) girerek, hem operasyonlarını istedikleri detay ve formatta takip ederler, hem de bu girdilerden optimum iş sonuçlarına ulaşılmasına yardımcı olacak olan proaktif çıktılar (output) oluştururlar. Bu özellikleriyle Erp, sektör ve şirket gereksinimlerine göre dizayn edilebilen, esnek, parametrik ve entegrasyon özelliklerine sahip, hem operasyonları izleme amacına yönelik, hem de karar alma amacına yönelik bir bilgi sistemidir (karar destek sistemi).
Erp, şirketlerin geleceklerini planlamalarına yardımcı olan en büyük ve somut araçlardan birisidir.
Erp, Müşteri İlişkileri Yönetimi’nin (CRM), Tedarik Zinciri Yönetimi’nin (SCM), İş Zekası’nın (BI) omurgasıdır, Toplam Kalite Yönetiminin (TQM) somut bir şekilde izlenebileceği en aktif platformdur.
Erp, şirketlere değişik disiplinler yardımıyla kurulur (Proje Yönetimi, Süreç Yönetimi ve Süreç İyileştirme, Bilgi yönetimi … ).
Erp, ancak bir kültür şemsiyesi altında yaşar (Değişiklik Yönetimi).
Erp’nin en büyük destekçisi, o şirketin entellektüel sermayesidir (İnsan Kaynakları Yönetimi).
Memet Özkan
memeto@hotmail.com